ab-ı ahmer..

ab-ı ahmer serdiğin gözbebeklerine
uzanıp duran mevsimleri sardın
üşüdüm tenine, sıcağına kandım
ağraz-ı nefsâniyye düştü kirpiklerine
ve şimdi saat cinayeti geçirirken tenine
içindeki boşluk kanla doluyor.